არაჩვეულებრივი სანერგე აღმოვაჩინე ნეტში, მათი კატალოგი მგონი ათასჯერ დავათვალიერე. ველი პასუხს ერთი სელექციონერისგან. დღეს ისევ ჩავაკითხე კოლმეურნეობის მოედანზე მეყვავილეებს. იქ დიდხანს ვიბოდიალებდი, მაგრამ გამყიდველები, ცხადია, კითხვებს სვამენ და პასუხობენ, საუბრის ამოწურვის მერე კი დარჩენა და ცქერა არ გამოდის. ნუ, საამისოდ არც დრო მაქვს.
მშველის ეს ფიქრები.
თითქოს.
გავერიდებოდი ყველაფერს და ვიცხოვრებდი ხეებთან.