Thursday, November 22, 2012

ხეებთან

კვირის თემა – ნერგები. რა ვიყიდო, რომ საფლავზე გაძლოს: ვეიგელა, ემონიუსი, აზალია, ირმის რქა, გარდენია. ანაც, ყველა მინდა – ზოგი ეზოსთვის, ადგილი მაქვს. კიდევ მინდა ჟოლო – თუ ვიშოვე, დაფნა, კროკუსის ბოლქვები. უცხო სახელები კარგად დავიმახსოვრე, მცენარეების დამახასიათებელი ნიშნებიც. ჩემს თავში ახლა მათი ფოთლებია, ყვავილები, ფერები.
არაჩვეულებრივი სანერგე აღმოვაჩინე ნეტში, მათი კატალოგი მგონი ათასჯერ დავათვალიერე. ველი პასუხს ერთი სელექციონერისგან. დღეს ისევ ჩავაკითხე კოლმეურნეობის მოედანზე მეყვავილეებს. იქ დიდხანს ვიბოდიალებდი, მაგრამ გამყიდველები, ცხადია, კითხვებს სვამენ და პასუხობენ, საუბრის ამოწურვის მერე კი დარჩენა და ცქერა არ გამოდის. ნუ, საამისოდ არც დრო მაქვს.
მშველის ეს ფიქრები.
თითქოს.

გავერიდებოდი ყველაფერს და ვიცხოვრებდი ხეებთან.

Sunday, November 11, 2012

პეიზაჟი, რომელიც მიყვარს

ბავშვობაში ამ ნანგრევს სკამს ვადარებდი, თუმცა ახლაც იგივე ასოციაციას მიჩენს. კლდემაღალას ციხე ჰქვია, იგივე არსენას ციხე. მე-5 საუკუნით თარიღდება. 10 წლის ვიქნებოდი, როცა მამამ მის დასალაშქრად წამიყვანა. ნახევარი გზაც ვერ გავიარე და მოვბრუნდით. მახსოვს ქორი, რომელიც თავს დაგვტრიალებდა; ნაკვალევი, რომელზეც მამამ თქვა, მელიას ნაკვალევიაო და ხედი – ულამაზესი. მიყვარს ავტობანიდან მისი და მიმდებარე მთის კალთების ცქერა. ამას წინათ გავჩერდი და გადავიღე. უცნაურია, გუგლში მისი ფოტო არ მოიძებნა. მგონი პირველი ვარ, ვინც გაავრცელებს.