ავდექი, ფანჯარას ცხვირი მივაჭყლიტე და ცას ავხედე. თვალები ხელითაც მოვიჩრდილე.
სასაცილოა, არა?
ღამის 4-ის ნახევარზე თვალი მოვიჩრდილე ცაში ახედვისას, მაგრამ ეკრანის სინათლე მიშლიდა ხელს – ვარსკვლავების მოძებნაში.
არ არიან, ჰმ.
არადა, იმიტომ ავდექი, რომ ძალიან ბევრი ვარსკვლავის დანახვა მინდოდა.
თუმცა ვხედავ. მომკალი და ვხედავ. აი, ვწერ და ვხედავ..
ხვალ დარი იქნება..
მჯერა.
No comments:
Post a Comment