აი როგორი კოხტა და ნარინჯისფერი დავინახე დილით, მეტროსთან სახელდახელოდ მოწყობილ ყვავილების დახლზე. გამყიდველმა ქალმა, ბაღში უნდა იყოსო, ცის ქვეშო, ჰოდა იქნება ჩემს ბაღში – ამათ მეზობლად:
უცნაური ტიპია, მთელი დღე შუქს დასდევდა. რაფაზე ისე დავდგი, რომ მეცქირა და ზურგი შემაქცია – ღეროები თითქმის 90 გრადუსით შეაბრუნა ფანჯრისკენ. ასე სწრაფად მოძრავი და ელასტიური ღეროები არ მინახავს, ლამის ლაპარაკი დავუწყე :) საღამოს ერთ ყვავილს ფურცლები დასცვივდა და გული დამწყდა, რომ მალე... რამდენიმე კვირტი კი აქვს.
No comments:
Post a Comment