ადრე როგორ ამბობდნენ? მელანქოლია სჭირსო..
ჩემი ხუთეული – ახლა ვფიქრობ, რომელი ხუთეული, შევძლებ ამორჩევას? ალბათ უფრო ასე: ეტაპებად დაყოფა, შემდეგ ამ ეტაპებიდან ამორჩევა. ეტაპი კი სამი მაინც არის, ჩემი აზრით.
რა შუაშია და ხუთკუნჭულა გამახსენდა:)
კიდევ რა.
სნობი ადამიანები არ მიყვარს.
და აზრი და ფერი ისევ დაკარგული აქვს ყველაფერს.
...........
საოცარი დღე იყო - უკიდურესი მელანქოლიიდან, საოცარ შეგრძნებებამდე და დღის ბოლოს..
და არც დასაწყისზე მინდა წერა და არც ბოლოზე, ის მოპარული წამები, საჩუქრად რომ მივიღე, არცერთის ხსენებად არ ღირს.
და ის სიტყვები, ამ წამებმა რომ დამიტოვეს, ასევე ძვირფასია.. გულისცემა შემომინახა..
Monday, June 2, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment