ლა–ლა, დღეს ნაყოფიერი დღე მქონდა:)
კმაყოფილი ვარ.
მივეჩვიე ამ გრძნობას – ამოთქმა რომ იწვევს. მის გარეშე აღარ მინდა, აღარ შემიძლია და მეშინია კიდეც.
მთელი თვე გათიშული ვიყავი, სავსე მხოლოდ იმით, რაც გარშემო ხდებოდა: ტკივილით, შიშით, სირცხვილით, სიჩუმით. ჰოდა, ახლა..
მადლიერების გრძნობა მაქვს, რომ კიდევ ერთხელ. მადლობას ყოველთვის ორ ვინმეს ვუხდი, რომლებიც ზემოდან..
არვიცი, ეს ცრურწმენაა?
არა. მჯერა, რომ საჩუქარია.
დღეს კიდევ დავტკბები (რადგან კრიტიკული თვალი უკვე შევავლე და შენიშვნები აღარ მაქვს), ხვალ კი მას ვაჩვენებ :)
Thursday, August 28, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment