წინა გამოფენაზე ედვარდ ჰოპერი ვახსენე და აი ისიც. მის ნახატებს ასეთ გრიფს მივანიჭებდი: "განცდილია ადამიანის მიერ". თუნდაც, ამბავი ნამუშევრიდან "ოთახი ნიუ-იორკში" (1932 წ.). როგორ გაბმულად ისმის კლავიატურაზე აღებული ერთადერთი ნოტი.
თუ სწორად მახსოვს, ადრეც გქონდა ეს სურათი კედელზე. სიმართლე გითხრა, არ მომწონს. ქალს წითელი კაბა აცვია, კაცი კიდევ ზის და გაზეთს კითხულობს. მოწყენილია ის ქალი და კაცი ვერც ამჩნევს... :/
ყველა უფლება დაცულია. ბლოგისმასალების კოპირება, ციტირება და გავრცელებაწყაროს (ბმულის) მიუთითებლად იკრძალება, ხოლო არაელექტრონული საშუალებებით გამოქვეყნებისას აუცილებელია ავტორთან შეთანხმება.
* მე არ ვიცვამ და არასდროს ჩავიცვამ ბუნებრივ ბეწვს. გააცნობიერეთ, რამდენი ცხოველი იხოცება და როგორ სტკივათ მათ ადამიანთა ახირების გამო. მოაწყეთ თქვენი მინიაქცია.
4 comments:
ძალიან რეალისტურია, კარგია :)
:)
თუ სწორად მახსოვს, ადრეც გქონდა ეს სურათი კედელზე.
სიმართლე გითხრა, არ მომწონს. ქალს წითელი კაბა აცვია, კაცი კიდევ ზის და გაზეთს კითხულობს. მოწყენილია ის ქალი და კაცი ვერც ამჩნევს... :/
სოფი, ახლა გადავედი ჰოპერის წინა გამოფენებზე და ადრე არ მქონია ეს ნახატი. ვცდილობ, არ გავიმეორო ხოლმე :)
ჰო, სევდიანი ნახატია. ცუდია, რომ ვერ ამჩნევს...
Post a Comment