დღეს..

დღეიდან ინეტი მაქვს, ეგეც კარგი ამბავი..

პირველი პოსტი 2 აპრილს დავწერე.. ეგეც – ერთი თვე..
კოპლებიანი დღე? მხოლოდ შავზე თეთრად.. ეგეც – ორი ფერი..
ციფრი 2 არ მიყვარს.. ეგ არაფერი :)
"ჩვენ, ორი.." ჩემი საყვარელი ლექსია – ეგ ლექსი იმით გამოირჩევა, რომ წერის პროცესშივე უკვე მიყვარდა ..

ეგ არი..

. . .
აღარ მახსოვს, ვინ აგროვებდა ბავშვობაში ხმებს? ბიორკი?
დადიოდა პატარა დიქტოფონით და წერდა..

დღეს შევაგროვებდი:

მაგიდის უჯრების ჯახუნს,
15 წყვილი ქუსლის კაკუნს,
ყოველ 5 წუთში ზარს,
ყვირილს,
იქვე სიცილს,
კარის ჭრიალს,
წიგნების ფურცლების შრიალს,
კლავიატურაზე წკაპაწკუპს,
პარკეტის ჭრაჭუნს,
კომპიუტერების ქულერების ხმას,
ჩაიდანიდან ჩამოსხმული წყლის ჩხრიალს,
მანქანის სირენას..


ძალიან დავიღალე.