წინასაარჩევნო ფაციფუციდან ჩემთვის მხოლოდ გვარები არსებობდა, სხვა არაფერი. მითუმეტეს, არანაირი პალიტრა. მაგრამ, შედეგები გამოცხადდა და... როგორც ნებისმიერი დაჩაგრულის მიმართ მომენტალურად დაცვის სურვილის გააქტიურებაში შემჩნეულს, ახლაც იგივე დამემართა. ჰოდა, მომინდა, ამაზე და არამხოლოდ, დამეწერა.
გუშინ სამსახურში ასეთი ფრაზა მოვისმინე:
"კარგი ტიპია ობამა, მაგრამ ერთი ნ ა კ ლ ი აქვს – ზანგია".
არ გამოვალ აქაც სიტყვით, თუ როგორ მაღიზიანებს მსგავსი დამოკიდებულება. შემიძლია ვთქვა, ამერიკაში ახლა მიაღწიეს საზღვარს, საიდანაც ნამდვილი დემოკრატია იწყება.
უფრო მეტიც, იმედია, ოდესმე ინდიელებს ვიხილავ მინიმუმ რეზერვაციების მიღმა.
როცა 21-ე საუკუნეში (რა ბანალური გახდა ეს ფრაზა) ისევ კანის ფერით, ეროვნებით, გრძედებსა და განედებზე განლაგებით, უფრო ლოკალურ სივრცეში კი, ამ ყველაფერს დამატებული კუთხურობით, გვარით, დიპლომით, საფულის მოცულობით, აპკის სიმრთელით, მტკვრის მარჯვენა და მარცხენა სანაპიროთი და ა.შ. ვსაზღვრავთ ადამიანების თუ ადამიანობის "ფასს", ცუდად არის საქმე.
დავუბრუნდები ოკეანისგაღმეთს. დღეს native ამერიკელებზე საფიქრად ვარ აღერღილი, მაგრამ სასტატიოდ არ მყოფნის :)
ჯერ მხოლოდ კადრებად: 4-5 წლის ასაკში მიღებული პირველი ინფო, როცა ცხენებზე ფანატიკურად შეყვარებულს სიტყვა მუსტანგის მნიშვნელობა მითხრეს და როცა პირველად მომნუსხა ინდიელის ნაკვთებმა. ცხადია, ფოტოებზე.
ამჯერადაც ფოტოთი შემოვიფარგლები
და აქვე გკითხავთ:
–აბა, მარცხენა თუ მარჯვენა?!
არ გგონიათ, რომ ადამიანები ერთმანეთს ძალიან ვცილდებით?!
Posts
2 comments:
ხო, მეც დავწერე ამაზე პოსტი და მეც ძალიან არ მესმის ამერიკის...
რა მნიშვნელობა ენიჭება კანის ფერს, არ მესმის...
ჰო, ქეთ..
Post a Comment