რომ..

ფერებზე ვფიქრობ. უფრო სწორედ ფერზე. უფრო ზუსტად შენი თვალის ფერზე. უფრო მომწვანო, ვიდრე სერი და თითქმის ყავისფერი. სერი (თვალების ფერთან რუხის თქმა არ მომწონს) ერთხელ იყო, სულ ერთხელ და არ მავიწყდება. ეგ ალბათ განათების ბრალი იყო. მწვანე – არაერთხელ და ყავისფერი..
და მე რაფერი ვარ?
თვალები კი არა (მაგას დიდი მარჩიელობა რად უნდა, ასეთ განათებაზეც და ისეთზეც ყავისფერია), საერთოდ. რა ფერი.

და რატომ ვწერ ფერებზე..

სუნზეც მინდა გითხრა. აი, შენი სუნი ათას სხვა სუნში გამოირჩევა. შეუძლებელია ამერიოს.. მოტკბო და მხოლოდ მაშინ რომ ვგრძნობ, თუ ახლოს ვარ..

კიდევ იცი რა მომივიდა თავში? რომ დავბრმავდე. (დავაკაკუნო მაგიდაზე? :)) ჰოდა, რომ დავბრმავდე, მაინც არ შემეშლებოდი არავისში..
მერე რა, რომ თვალის ფერს ვეღარ დავინახავდი..
29.04.08