მომეცი ხელები..
მომეცი შენი სველი ხელები,
დაძარღვული ხელები,
რბილი ხელები..
გამომიწოდე მზის ბორცვები,
მთვარის მინდვრები,
გადმოსახედები,
აივნები,
ბილიკები..
ვივლი ბილიკებზე,
ვივლი ღორღზე,
სლიპინა ასფალტზე
და გადავირბენ მოსახვევებთან
და გადავტეხავ სიცოცხლის ხაზს,
თამამად.
მომეცი ხელები,
ამოაბრუნე ჭიქები –
ამოავსე სიტყვებით
დაცარიელებული პირი,
ამოასხი ტკივილი,
იჩხუბე,
იყვირე,
იტირე..
მომეცი ხელები,
რბილი ხელები,
თბილი ძარღვები,
ფალანგები,
ფრჩხილები,
ნუნები,
კანი..
მომეცი,
ჩამიყარე თითებში დღეები,
ჩამიყარე თითებში ღამეები,
ჩამიყარე ლურსმნები,
მიმაჭედე,
გამაკარი,
დამცალე..
დახედე ხელებს.
დაიხარე.
მოფხოჭნე ტალახი.
ვიცდი..
ქეთი გზირიშვილი
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment