Wake me up when September...

ერთი კვირა, კედელზე

რაიმე მსუბუქი, შვებულების პირველ დღეს რომ მოუხდება, უფრო ზუსტად – საღამოს: ვან გოგის კაფეს ტერასა

26 ივლისი –
1 აგვისტო.

ერთი კვირა, კედელზე

ეს ნახატი ამბავს ჰყვება, არჩევანიც ალბათ ამის გამო.. წარმოსახვისთვის. ედუარდ მანეს "ნავით სეირნობა"

19-25 ივლისი.

share: ფოტო

ფოტოგრაფმა ფერდინანდო შანამ ამ ფოტოს ნახვის შემდეგ დამაინტერესა. ერთ კადრში სამი სხვადასხვა მდგომარეობის (და ამბის) გადმოცემა შთამბეჭდავია: ცენტრში – ობიექტივში თითქოს შემთხვევით მოხვედრილი იტალიელი მწერალი ლეონარდო შაშა; გოგონები (მიუხედავად მათი გაკვირვებული სახეებისა), როგორც ჩანს, გადაღებას ელოდნენ, თუმცა მგონია – როგორც შეჩერდნენ, ისევე სწრაფად გაიქცევიან; იესო ფოტოს უკანა ფონზე თითქოს არც ტოვებს ნახატის შთაბეჭდილებას. ამ ფოტოს არაერთხელ მივუბრუნდი და საბოლოოდ, ბლოგზე დადებაც გადავწყვიტე.
მე მომწონს მეტყველი, "მოძრავი" – რეპორტაჟული და მახვილგონივრული (ალბათ მახვილხედვიანი უფრო შეესიტყვება) ფოტოები. ფერდინანდო შანა უმეტესად სწორედ ასეთ, ძირითადად შავ–თეთრ, ფოტოებს იღებს.
დაიბადა სიცილიაში, 1943 წელს. 1965 წელს პირველი ალბომი გამოსცა, რომელშიც რელიგიური დღესასწაულები ასახა. წლების მანძილზე მუშაობდა ფოტორეპორტიორად, მოგვიანებით – მოდის სფეროში. 1982 წლიდან მსოფლიოში პირველი ფოტოსააგენტო "მაგნუმის" წევრია, რომელიც რეპორტაჟული ფოტოგრაფიის განვითარებისთვის შეიქმნა და დღეს ყველაზე პრესტიჟულ ფოტოსააგენტოდ ითვლება.

რამდენიმე ფოტოს ავტვირთავ, დანარჩენი კი – მაგნუმზე :
* ბავშვები
* marpessa (1987). ცნობილი მოდელი მარპესა შანას რჩეული მოდელი იყო. აქვე: შანას არაერთ ფოტოზეა გამოსახული ასაკობრივი კონტრასტი.
* უსათაურო
* კამი, ბოლივია (1986)
* ეს ფოტო ბუდაპეშტშია გადაღებული, 1990 წელს. გორის ანალოგიური აქტი გამახსენა – 20 წლის შემდეგ.

ერთი კვირა, კედელზე

შერჩეულ ნახატზე ის ტონებია, რასაც ახლა აღვიქვამ და დღევანდელი გამოფენისთვის ვეძებდი..
"გზატკეცილები და წყნარი გზები", მხატვარი – პოლ კლი.

12-18 ივლისი.

ხმები

ჭიკჭიკი, გალობა, სტვენა, ჟღურტული, ყივილი, კაკანი, ჩხავილი, ყრანტალი, კივილი, ღუღუნი, ყიყინი, წივწივი, კრიახი, ჭახჭახი –

ეს, რაც გამახსენდა ფრინველების "ენებიდან", ისიც იმიტომ, რომ ტვიტერს რატომღაც ჭრიჭინად მოიხსენებენ, ტვიტი – ჭრიჭინი ყოფილა... ვისაც ჭრიჭინა ფრინველი ჰგონია, მათთვის ეს ფოტო
"ჭიკჭიკი(ა)ს" ალტერნატივად – გალობა და მგალობელი :)

მე კი, ხმების გაზიარება მომინდა, რომლებიც ერთ ფორუმზე აღმოვაჩინე და კარგა ხანს სრულიად გარინდებული ვიჯექი...

მოუსმინეთ

ბუმი: სერიული გამოცემები

• ქართული პოეზია
• ქართული პროზის საგანძური
• მსოფლიო ლიტერატურის შედევრები და ბესტსელერები
• მსოფლიო დეტექტივების სეიფი
  

იმ ჟურნალებს არ დავასახელებ, რომლებსაც სერიული გამოცემები მოჰყვებათ. უბრალოდ, მინდოდა დამეწერა ბუმზე, რაც ქართული პრესის დახლებზე გაჩაღდა. ყოველდღე გვერდს რამდენიმე ასეთ პუნქტს ვუვლი და თვალში ფერად–ფერადად გაშლილი, ან ტომების მზარდობით სიმაღლეზე დაწყობილი წიგნები მხვდება. ეს გამოცემები პოლიგრაფიული ხარისხით არ გამოირჩევა – ტექსტი საგაზეთო, არც თუ კარგ ქაღალდზეა დაბეჭდილი, ყდა – რბილი აქვს. ფასი სამიდან ხუთ ლარამდე მერყეობს. ვინმე იტყვის, ამ ფასად მეტი რა შეიძლება გაკეთდეს. არ ვიდავებ, მაგრამ მგონია, დიდი ტირაჟის შემთხვევაში ცოტა უკეთესიც შესაძლებელია. აქვე, საინტერესოა: თითოეულ სერიულ გამოცემაში რამდენი ტომია გათვალისწინებული, ვინ და რა პრინციპით ადგენს, მაგალითად, პოეზიის კრებულებს. არ ვიცი, ამ კითხვებზე პასუხების მოპოვება სად შეიძლება...

წიგნების ფასი ჩანაფიქრს, რომელიც პირველი პროექტის მედიასაშუალებებით გაშუქებისას გამოცხადდა, ერთი შეხედვით ამართლებს კიდეც:
"იმ მკითხველებამდე, რომლებიც ოცნებობენ ქართველი მწერლების ნაწარმოებების შეძენაზე და წიგნების სიძვირის გამო, ამას ვერ ახერხებენ, მიგვეტანა ეს წიგნები და საკმაოდ ხელმისაწვდომ ფასად..." (მ. დარჩია)

მოსაზრებას ალბათ მომდევნო სერიების მესვეურებიც დაეთანხმებიან. თუმცა, იმ კატეგორიის მკითხველისთვის, რომელზეც მოყვანილ ციტატაშია საუბარი, ალბათ რთული იქნება ბიბლიოთეკის სრულად შედგენა, თუ გავითვალისწინებთ გამოცემის პერიოდულობას, ერთი კომპლექტის (წიგნი და ჟურნალი) ფასს და ბუმს – როდესაც თითქმის ყველა ჟურნალი საკუთარ კოლექციას სტამბავს. გარდა ამისა, მგონია საქართველოში ავტორების უმეტესობის სახელობითი გამოცემები არც თუ ისე ხელმიუწვდომელია – მათ წიგნისმოყვარულთა საოჯახო თაროებზე იპოვით, ან იგივე და იქნებ ნაკლებ ფასადაც ბუკინისტებთან შეიძენთ.
თუმცა, ამ პროექტებს სიკეთეს ვერ დავუკარგავ – სულ მცირე, იმ მკითხველს მაინც, ვინც ბულვარული რომანების კითხვით არის გატაცებული, ბევრი კარგი მწერლის არსებობა შეახსენა.

თქვენ რას ფიქრობთ ამ პროექტებზე?
რეგულარულად ყიდულობთ გამოცემებს? იქნებ, ამორჩევით,
ან – სულაც არა...
მე ერთი შენაძენი მაქვს და არ გამოვრიცხავ (ამორჩევით) რაიმეს ყიდვას.

პ. ს. მიგელ დე უნამუნოს ერთი ესე გამახსენდა, რომელიც საშინაო ბიბლიოთეკის შედგენას ეხება. ესეში მწერალი სერიულ გამოცემებზეც წერს:
"მინდა ხაზგასმით აღვნიშნო, რომ არ გირჩევთ სერიული გამოცემების შეძენას, თქვენთვის საინტერესო წიგნების, ამ ე. წ. კოლექციებში, ბიბლიოთეკებში, ციკლებში ძებნას... ნებისმიერი წიგნი უფასურდება, როცა ამ სერიათაგან ნებისმიერის რიგითი წევრი ხდება..."

. . .

ჯერ კიდევ დღის დადგომიდან ვცდილობ რამდენიმე სიტყვის დაწერას. არ გამომდის.
უბრალოდ:
როგორ მინდა მ ა სთან.

ერთი კვირა, კედელზე

ვან გოგის მოჭრილი მზესუმზირები

5-11 ივლისი.