Wednesday, February 4, 2015

* * *

რასაც ქვემოთ წაიკითხავთ, თიკოს წყალობით მოხვდა ახლა აქ < 3

 "დღეს ჩვენი გადასახედისკენ რომ გავემართე და მოაჯირთან დოინჯი შემოვირტყი წელზე, უცებ მეგონა, რომ ჩემი კიდურები ჩემი არ იყო, რაღაც ძალით მამაჩემი ჩასახლდა ჩემს სხეულში და მის მოძრაობებს ვიმეორებდი. იმიტომ, რომ ასე არ დავდივარ, არასდროს შემიმჩნევია. ჰოდა, ეგ არის ალბათ ყველაზე მაგარი რამე, როცა ფიზიკურად აღარ არსებობ და შენს მოძრაობებს ვიღაც იმეორებს.
პ.ს. მამამ კიდევ დედას უთხრა ერთხელ, დედაჩემივით დადისო."