ახლა წარმოვიდგინე ჩემი ბლოგი ხვალ როგორი იქნებოდა – გამოფენიდან გამოფენამდე და ძალიან არ მომხიბლა ამ პერსპექტივამ. არადა, არ მინდება წერა – უბრალო, ყოფითი რამეების თხრობა. საერთოდაც, მგონია, ჩავიკეტე – არაფერზე მსურს აზრის გამოთქმა, უფრო ზუსტად – გაზიარება. გუშინ ისიც ვიფიქრე, განა ისეთი ბლოგის არსებობა, როცა ბლოგის ავტორს არაფრის თქმა უნდა, გამართლებულია-მეთქი?
კარგი, ვცდი, თუნდაც დღევანდელზე. დღეს, მაგალითად, მივხვდი, რომ ძველი სახლების გადაღება აღარ მეხალისება. მომეჩვენა, რომ მათი ყველა ნაოჭი ვიცი. ნაოჭებში ჩამალული ყველა ამბავი – ვერა, მაგრამ ახლა არ მინდა მათთან საუბარი.
ფეხით ბევრი ვიარე. არ დავღლილვარ, ფეხით სიარული მიყვარს. დიდხანს ვიდექი წიგნის მაღაზიაში – თაროების წინ. ხელცარიელი წამოვედი. მერე მაისური ვიყიდე – თეთრი და გზაში ვფიქრობდი: "ჰმ, ესეც თეთრი, უცნაურია". კიდევ რა... ნაცნობი საიტები მომწყინდა, მათ შორის ლიტერატურული. კიდევ, მცდელობები მომწყინდა. ლაპარაკიც. წერა ხომ – ფაქტი სახეზეა.
გუშინ ფარაჯანოვის ფილმები გავიხსენე. ისე მომინდა ბროწეულის კანიანად ჩაკბეჩა, მაგრამ სად არის ბროწეული... ყურში ქარით აშრიალებული ქაღალდის და ნიაზის ხმა მაქვს.
...
ესეც პოსტი – სხვა თუ არაფერი, ორფერი მაინც.
Posts
14 comments:
მიყვარს წიგნების თვალიერება ^_^
ხოდა ბროწეულზეც ვგიჟდები <3
გამოფხიზლებას გისურვებ შენც და ჩემს თავსაც ^_^
მეც, ორივეზე
შენს ბლოგს რომ ჰქვია ასე, ძალიან მომწონს :)
ვეცადოთ..
მადლობა :)
mominda rogor broweuli :))
da aseti etapebi yvelas gvqonia da gvaqvs.. mere ra
gadaivlis, imedia
Da mshvenieri rame gamogivida, es chanaweri. Ras izam, xdeba yvelafris mobezreba. Me malinis chai da siwynare minda :) qmari orives momitans, magram dros vera :) xval orshabatia da isev brdzola arsebobistvis iwkeba :)
* ბაბისა, იმედია :)
* ხატი, მადლობა :) ჰო, მგონი ბუნებრივია. ორშაბათს ნუ იტყვი, ისე მეზარება ახალი კვირა თავისი რუტინით..
მეც რაღაცნაირად ვარ, აპარატზე მაქვს შეერთებული ბლოგი და ძლით ვაცოცხლებ :(
მაგრამ ვერც გამოვაერთე აპარატიდან იქნებ გამოჯანმრთელდეს :)
როგორ არ მიყვარს წიგნების მაღაზიიდან ხელცარიელი გამოსვლა :(
გააგრძელე აუცილებლად, გამოჯანმრთელდება :)
მეც არ მიყვარს, მაგრამ არცერთი წიგნის წაკითხვა არ მომინდა..
ყველაფერს აქვს თავისი დრო და ეტაპი :)
დღეს ასე ვართ, ხვალ სხვანაირად ვიქნებით ზეგ კიდევ ვინ იცი როგორ და სად.
ხანდახან უნდა მისცე თავს ულფება და ”შეძვრე” ბუნაგში :) რა მოხდა ამით?
დარწმუნებული ვარ რაღაც ახალს იპოვი და ჩვენც გაგვახარებ მერე :)
ტომუშკა :*
მართალია, ხანდახან ჩამალვაც დროულია და აუცილებელი. იმედი მაქვს, გაგახარებთ :)
რა მოხდა პოსტის წერა თუ არ გეხალისება?ნუ დაწერ,ანდა დაწერე თუ ატყობ რომ უკვე გინდება.არაფერი დააძალო შენს თავს ძაან,მგონი ასე უფრო იოლია ცხოვრება.
ტეთრი მაიკა კარგია,ვგიჟდები თეთრებზე,სიქათქათეზე.
ქეთ შეიზლება დასვენება და სიახლე გაკლია.ცოტა ხნით მოეშვი,ჩაყვინთე და მერე ყველაფერი ახლებურად და გრიალით დაიწყება.
ნუ მოკლედ წარმატებებს გისურვებ:)
ჰო, შორენ, ეგ ყველაფერი მაკლია.. ხანდახან მგონია, ვეღარ ამოვყვინთავ. სიმართლე ვთქვა, არ ვაძალებ თავს.
აი, ჩემი თეთრები კი... თუ ოდესმე როგორმე დათბა, ჩავიცვამ.
მადლობა :*
კეთ, მოწყენილი მეჩვენები. გაიღიმილე : )
უბრალო და გემოვნებიანი ბლოგია : )
* სალომე :) :*
* ანინა, მადლობა! :)
Post a Comment