ერთი კვირა, კედელზე

თანამედროვე იტალიელი მხატვარი, ფრანჩესკო კლემენტე 1952 წელს, ნეაპოლში დაიბადა. განათლება არქიტექტურის განხრით რომში მიიღო. 1973 წელს კლემენტე პირველად ეწვია ინდოეთს, 1981 წლიდან დღემდე კი ცხოვრობს და მოღვაწეობს ნიუ-იორკსა და ინდოეთში. 1976 წლიდან დაინტერესდა რელიგიური ტექსტების შესწავლით. თანამშრომლობდა მინიატურების ინდოელ ოსტატებთან, აგრეთვე შეისწავლა ქაღალდის ხელით დამზადების ტექნიკა (1980-1981 წწ. შექმნილი მინიატურების სერია სწორედ ხელნაკეთ ქაღალდზეა დახატული).
პირველი დიდი წარმატება 1980 წელს ვენეციის ბიენალეზე მონაწილეობამ მოუტანა, რის შემდეგაც კრიტიკოსები დაბრუნებული ფიგურატივიზმის ლიდერს უწოდებდნენ, რომელსაც იტალიაში "ტრანსავანგარდი", ხოლო ამერიკის შეერთებულ შტატებში "ნეოექსპრესიონიზმი" დაარქვეს.

1981 წლიდან ფრანჩესკო კლემენტე ამერიკაში გადასახლდა. აქ ენდი ვორჰოლთან და ჟან-მიშელ ბასკიასთან ერთად თანამშრომლობდა სხვადასხვა პროექტებში, მუშაობდა კინოშიც – შექმნა 200-მდე ნახატი ფილმისთვის "დიდი იმედები". ასევე, დაასურათა ალენ გინზბერგის (3), სალმან რუშდის, რობერტ კრილისა და სხვების უნიკალური კრებულები. არის ამერიკის ხელოვნებისა და ლიტერატურის აკადემიის წევრი. მისი ნამუშევრები იფინება მსოფლიოს ცნობილ გალერეებსა და მუზეუმებში.

ჩემთვის საინტერესოა როგორც სათქმელი, რომელსაც ეს მხატვარი გადმოგვცემს, ასევე შესრულების ტექნიკა თუ ფერები. მისი ძირითადი თემებია: ადამიანის სხეულის ფორმები, ავტოპორტრეტი, სექსუალურობა, სულიერება, ილუზიები. ცნობილია თავისი ეროტიკული სერიით, ამბივალენტური ფიგურებით, ავტოპორტრეტებით.

კვირის მანძილზე მხატვრის რამდენიმე ნამუშევართან ერთად, რომელიმე ლექსის ილუსტრაციასაც გამოვფენ. ორშაბათის კედელს კი ამ ნახატით გავხსნი: "რაღაც, რაც გავიგე", 2001.
*
სენსუალურ-ეროტიული: "ჩიტების კონფერენცია", 2010
*
და ბოლოს, კლემენტეს ილუსტრაცია ალენ გინზბერგის პოეტური კრებულისთვის (1983).

15–21 აგვისტო.