დამახსოვრებული კადრი გზისპირიდან, რომელიც ამ დასვენების დღეებიდან დამრჩა: ზვრებში ჩაყენებული სატვირთო და მსუბუქი მანქანები, იქვე ცელოფნის სავსე და ნახევრად სავსე ტომრები და მოწნული კალათები, მოფუსფუსე ადამიანები, მზე, ყვითელი ხეები, შეტრუსული ბალახი, უნაგირმოხდილი ცხენი, საზიდარი...
ის რას და როგორ ხედავდა – დღევანდელ კედელზე:
ვან გოგის
არლის წითელი ვენახები (1888 წ.).
10–16 ოქტომბერი.
4 comments:
პოსტებს წერ თუ დეპეშებს აგზავნი ხოლმე? :)
:)))
ვერაფერს ვწერ ბოლო დროს, გავზარმაცდი :(
შენ ამას ყურადღება არ მიაქციო, პოსტს დაწერ, რამხელააო ამას რა წაიკითხავსო გეტყვის :დ
არლი :) არლის ფესტივალზე მინდა
აჰა, ასე იცის, ხომ? :დ
მუსიკის ფესტივალზე? ეგ მეც მაინტერესებს :)
Post a Comment