იაპონურ მხატვრობაზე მაშინ ვწერდი, საშინელი ამბავი რომ დაატყდათ თავს. მას მერე არაფერს ამბობენ, რა ხდება იქ. ალბათ, ნაწილობრივ იაპონელების დამსახურებაც არის – მათ არ უყვართ წუწუნი და დანებება. ცხოვრება გრძელდება. კაიი ჰიგაშიამას გამოფენა გადავწყვიტე. ორშაბათის განწყობამ მისი ნისლიანი პეიზაჟები გამახსენა. ცისფერი საღამო – ასე ჰქვია პირველ ნახატს. * ეს კი, ოქტომბრის ბოლო კვირისთვის – "შემოდგომის ფოთლები"
ყველა უფლება დაცულია. ბლოგისმასალების კოპირება, ციტირება და გავრცელებაწყაროს (ბმულის) მიუთითებლად იკრძალება, ხოლო არაელექტრონული საშუალებებით გამოქვეყნებისას აუცილებელია ავტორთან შეთანხმება.
* მე არ ვიცვამ და არასდროს ჩავიცვამ ბუნებრივ ბეწვს. გააცნობიერეთ, რამდენი ცხოველი იხოცება და როგორ სტკივათ მათ ადამიანთა ახირების გამო. მოაწყეთ თქვენი მინიაქცია.
4 comments:
didi araferi xdeba.
turistebis raodenobas mouklia amitom 10 000 ufaso tvitmfrinavis bileti gashvebas apirebdnen rom turistebi miezidat.
magari eria, saubars saqemes amjobineben. chven kidev laparakis da ertmanetze fexis camodebis garda araferi shegvidzlia (mimdinare politikur procesebs vgulisxmob )
დადგებიან ფეხზე, მაგარი ერია!
ჩვენთან კი ზუსტად ასეა :(
პირველი იაპონური ნახატია, რომელიც მომეწონა :))))
ნინა :)))
Post a Comment