არიან "ჩემიანი" მხატვრები – თანამგზავრები (თუნდაც, შინ დარჩენილები) და არიან გზად შემხვედრები – ხეტიალისას განწყობას წამოყოლილები..
ჰოდა, დღეს ერთ ჩემიანს გამოვფენ – მარკ შაგალს, თავისი კმაყოფილი საქონლით მოვაჭრით და მუცელმძიმე თეთრონით. ძალიან მომწონს ეს სევდიანთვალება თეთრონი, მაღიმებს, მზერის მიუხედავად :)
*
კიდევ ერთი – შაგალისვე "აკრობატი".
15-21 ივნისი.
Monday, June 15, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ძალიან მომწონს შაგალი! სამწუხაროდ რეალში მისი რამოდენიმე ფოტო მაქვს მხოლოდ ნანახი, თუ არ ვცდები ერმიტაჟში
შაგალი ჯერჯერობით ვერ შევიცანი, მაგრამ პარიზის გრან ოპერის დარბაზს რომ მაგის ნახატები ამშვენებს, ეგ ვიცი. მალე ჩავუჯდები მაგასაც და თუ მაინც ვერ დავუმუღამე, შენი იმედი მაქვს, რომ გამაგებინებ ;)
გრან ოპერაში მოხვედრა ორი კურდღლის დაჭერას ჰგავს – მუსიკასაც მოისმენ და შაგალსაც დაათვალიერებ..
აქ ალბათ ხშირად გამოვფენ ხოლმე :)
Post a Comment