Monday, June 15, 2009

ერთი კვირა, კედელზე

არიან "ჩემიანი" მხატვრები – თანამგზავრები (თუნდაც, შინ დარჩენილები) და არიან გზად შემხვედრები – ხეტიალისას განწყობას წამოყოლილები..
ჰოდა, დღეს ერთ ჩემიანს გამოვფენ – მარკ შაგალს, თავისი კმაყოფილი საქონლით მოვაჭრით და მუცელმძიმე თეთრონით. ძალიან მომწონს ეს სევდიანთვალება თეთრონი, მაღიმებს, მზერის მიუხედავად :)

*
კიდევ ერთი – შაგალისვე "აკრობატი".

15-21 ივნისი.

3 comments:

Toma said...

ძალიან მომწონს შაგალი! სამწუხაროდ რეალში მისი რამოდენიმე ფოტო მაქვს მხოლოდ ნანახი, თუ არ ვცდები ერმიტაჟში

Anonymous said...

შაგალი ჯერჯერობით ვერ შევიცანი, მაგრამ პარიზის გრან ოპერის დარბაზს რომ მაგის ნახატები ამშვენებს, ეგ ვიცი. მალე ჩავუჯდები მაგასაც და თუ მაინც ვერ დავუმუღამე, შენი იმედი მაქვს, რომ გამაგებინებ ;)

Keti said...

გრან ოპერაში მოხვედრა ორი კურდღლის დაჭერას ჰგავს – მუსიკასაც მოისმენ და შაგალსაც დაათვალიერებ..
აქ ალბათ ხშირად გამოვფენ ხოლმე :)