ორი დღის წინ ვწერდი, როგორ გამიხარდა წიგნის გაფორმებასთან დაკავშირებული იდეის მოწონება. ერთ–ერთ წინა წერილშიც ვახსენე ეს იდეა, მაგრამ რჩევა მჭირდებოდა – ტექნიკურად რამდენად შევძლებდი განხორციელებას.
ახლა კი, დაწვრილებით:
მომწონს აზრი, რომ წიგნში ჩემი გატაცება რამენაირად აისახოს. თანაც მშრალად, ცარიელ გვერდზე დაბეჭდილი ქვეთავის სათაურიც არ მხიბლავს. სულ სამი ქვეთავი იქნება და მათი საწყისი გვერდები ჩემი ფოტოებით მინდა, რომ გაფორმდეს. ორი ფოტო უკვე მქონდა და გუშინ, რაკი აზრი მომიწონეს, მესამეც გადავიღე. საერთოდ, დადგმულ ფოტოებს არ ვიღებ ხოლმე, მაგრამ ახლა იმდენად ზუსტად წარმოვიდგინე... ჩავილაგე ჩანთაში ძველი ფირები და ჩემს ქალაქგარე სახლში ფოტოსესია მოვაწყე :) კადრები ჯერ არ დამიმუშავებია, მაგრამ რასაც ვათვალიერებ, კმაყოფილი ვარ.
რაც შეეხება ბეჭდვას, ეს ფოტოიანი გვერდები ცალკე ამოიბეჭდება და აკინძვისას თავ–თავის ადგილზე ჩაერთვება. ჩემთვის ესეც საკმაოდ საინტერესო პროცესი იქნება, ძალიან ხელშესახები და ალბათ, ემოციურიც...
წიგნის საბოლოო მომზადებამდე ათიოდე დღე დამრჩა, შემდეგ გამომცემლობას უნდა ჩავაბარო. ალბათ ამ დღეებში არაერთი მოსაყოლი გამიჩნდება.
კიდევ ერთი გადაწყვეტილება მაქვს მისაღები: ყდა არ ვიცი, როგორი იქნება, რადგან სათაურიც ვერ მოვიფიქრე ჯერ. უფრო სწორედ, ვერ ამოვარჩიე. სათაურის მიხედვით ჩემი წარმოდგენები ყდის შესახებ უფრო კონკრეტული გახდება (როგორც შიდა გვერდების გაფორმებაზე), ამიტომ, ახლა პირველ რიგში ეს უნდა გადავწყვიტო.
ჩემ ფოტოებზე ზოგადად არაერთხელ მიფიქრია, მათი გამოყენება ყდების გასაფორმებლად შეიძლება–მეთქი. ახლაც ვუშვებ ერთი–ორ სავარაუდო ვარიანტს და ერთის გადაღებას დღესაც შევეცდები, ოღონდ სასურველი ობიექტი თუ ვიპოვე :)
ერთი რამ ზუსტად ვიცი, თუ ყდის გასაფორმებლად ფოტოს ავარჩევ, ის მხოლოდ ჩემი იქნება, თუ არა – პარალელურად ამაზე ფიქრიც მიწევს და, რა თქმა უნდა, იდეებს დიზაინის შესახებ ინტერესით გავეცნობი. რამდენიმე თვისწინანდელი ესკიზები ახლა აღარ მომწონს. საერთოდ კი, ყდა სადა წარმომიდგენია – მჭახე ფერების გარეშე...
ბოლო დროს ბევრი ყდა ვათვალიერე (აქვე, მადლობა ხატიას ყურადღებისთვის – ყდის დიზაინის შესახებ რამდენიმე საიტის მისამართი მომცა, საკმაოდ ინფორმაციული). ერთი რამ ყველგან გათვალისწინებულია: დიზაინი ზუსტად შეესაბამება სათაურს. ალბათ, ჩემი არჩევანის გასაღებიც ეს იქნება, ასე რომ, ვფიქრობ...
პ. ს.
დღეს სასურველი ობიექტი ვიპოვე :)
თითქმის ყველა სპორტული მაღაზია შემოვიარე, სადაც ველოსიპედები იყიდებოდა, მაგრამ ან ისეთ ადგილებზე იყო ეს მაღაზიები, რომ კედელს ვერ მოვძებნიდი ველოს მისაყუდებლად და ან სახემოქუფრულ გამყიდველებს ვერ ვუბედავდი თქმას – მერიდებოდა.
ბოლოს, ველოც ძალიან მომეწონა და მაღაზიის წინა კედელიც ჰგავდა წარმოსახულს, ჰოდა, გავბედე. სხვათა შორის, დიდი ინტერესითა და სიამოვნებით დამეხმარნენ გამყიდველი გოგოები. გამოვაგორეთ ველო. თან გულში ვფიქრობდი, რა იქნება, ახლა ამის ყიდვასაც ვახერხებდე–მეთქი.
მოკლედ, გადავიღე.
და ცნობისმოყვარე გამვლელების მიერ დასმულ კითხვაზე პასუხით გავიგე, რომ ეს ველო 700 ლარი ღირდა (და შეძენაზე ჯერ ისევ ოცნებას შევძლებდი).
ახლა ვათვალიერებ ფოტოებს და ძალიან მომწონს...
ანუ, ეს ამ ეტაპზე ყდის სასურველი ვარიანტია :)
Posts
3 comments:
რა კარგ პროცესს გადიხარ! ისიამოვნე! :)
ra magaria, ai martla amgari.
wingni, sheni leqsebi, sheni gaformeba da faqtiurad yvelaferi sheni :)
umagresia :)
* ხატია, მართლაც სასიამოვნო პროცესია დეტალების დახვეწა.. ძალიან შემოქმედებითად ვუდგები უკვე :)
* ტომუშკა, კიი :) მეც ასე ვფიქრობ :)
გმადლობთ :*
Post a Comment