ერთი კვირა, კედელზე

ახალი კვირა ამ ნამუშევრისთვის: რადგან ქართულია და ყვება იმაზე, რასაც ვერ დათმობ..

28 ივნისი –
4 ივლისი.

ლოცვა: NON STOP

რუსთავი 2-ის ეთერით გადაიცა სიუჟეტი: თბილისის ერთ-ერთი კორპუსის მაცხოვრებლებმა სადარბაზოში სამლოცველო გახსნეს. სადარბაზოში 70 ოჯახი ცხოვრობს. სამლოცველო მამაომ აკურთხა. სიუჟეტში გამოითქვა იმედი, რომ ამ სიახლეს სხვებიც აიტაცებენ.

რატომ არ შეუძლია ჭეშმარიტ მორწმუნეს, გაიაროს სახლიდან 100 მეტრი უახლოეს ეკლესიამდე (ყველა ნაბიჯზე აშენდა/შენდება)?!
ლოცვა NON STOP: ოთახი–სადარბაზო–ეზო?!
როცა
გულები, სულები – უმეტესად ცარიელი.

პ. ს. კომუნისტების დროს საქართველოში ხდებოდა: მიცვალებულს ხელში მსხვილ კუპიურას აჭერინებდნენ.
არ ჩამოჰგავს არსით? წარდგინება – მომთაფვლელი.

ერთი კვირა, კედელზე

დღეს გერტა შილეს პორტრეტს გამოვფენ, რა თქმა უნდა, ეგონ შილეს მიერ დახატულს. შილე ხშირად ხატავდა თავის ორ დას – მელანისა და გერტას (გერტრუდას).
გერტა 1894 წელს დაიბადა. 1911-1913 წლებში მოდის სფეროში მოდელად მუშაობდა, მანამდე – 1906-1910 წლებში ძმის მოდელი იყო. 1914 წელს ეგონის მეგობარს – ანტონ პეშკას გაჰყვა ცოლად. გერტა ათამდე ნახატზეა გამოსახული.

ეგონ შილეს შესახებ შედარებით ვრცლად აქ დავწერე, თუმცა ის არაერთხელ მოხვდა ჩემს გამოფენებზე.

21-27 ივნისი.

Wild is the wind

Love me, love me, love me, love me, say you do...

ახალი გამოცემა – თენგიზ მირზაშვილი

დღეს ერთ კარგ გამოცემაზე მინდა, გიამბოთ. მხატვარ თენგიზ მირზაშვილს, მგონია, წარდგენა არ სჭირდება – მისი ნახატების ან მის მიერ გაფორმებული წიგნების ერთხელ ნახვაც საკმარისია, რომ არასდროს აგერიოთ ისინი რომელიმე სხვა მხატვრის ხელწერაში; გამორჩეულია მისი დახატული ქართული ანბანი, რომლითაც უმეტესად აფორმებდა წიგნებს; ისინი კი, ვინც მხატვარს პირადად იცნობდა, სრულიად შეუძლებელია – ამ, იშვიათად კეთილშობილ ადამიანთან ნაცნობობით ბედნიერი არ იყვნენ... და ალბათ, ბევრი მათგანი საჩუქრად მიღებულ ნახატებსაც სიამაყით ინახავს (მათ შორის მეც).

ეროვნულმა ბიბლიოთეკამ რამდენიმე დღის წინ თენგიზ მირზაშვილის ბიობიბლიოგრაფია გამოსცა – წიგნი, რომელშიც შესულია მხატვრის ბიოგრაფია, თავმოყრილია მის მიერ გაფორმებული ყველა წიგნის (100-ზე მეტი) ბიბლიოგრაფიული აღწერილობა, რომელიც იმით არის გამორჩეული, რომ დართული აქვს მათი გარეკნების ფერადი ფოტოები. წიგნში ნახავთ თენგიზ მირზაშვილის მიერ შესრულებულ პლაკატებს, გამოქვეყნებულ წერილებს, ინტერვიუებს, პუბლიკაციებს, მისი რედაქციით თუ კონსულტანტობით გამოცემულ წიგნებს, ჟურნალებს, ლიტერატურას მასზე, რომელიც განლაგებულია ქრონოლოგიურად. გამოცემას დართული აქვს პირთა საძიებელი, მითითებულია ინტერნეტრესურსები.
თენგიზ მირზაშვილი ბიბლიოთეკის ხშირი და უსაყვარლესი სტუმარი იყო. ეროვნული ბიბლიოთეკის თანამშრომელების პირად კოლექციებში მხატვრის არაერთი ნახატია დაცული. წიგნში ამ ნამუშევრების ფერადი ფოტოებიც დაიბეჭდა.

როგორც მკითხველი, თენგიზ მირზაშვილის შემოქმედების მოყვარული და თუნდაც მხოლოდ იმის გათვალისწინებით, თუ როგორი მნიშვნელობა აქვს ასეთ გამოცემას, – ძალიან ვაფასებ მათ, ვინც ამ წიგნის დაბეჭდვის სურვილი გამოთქვა და განახორციელა: მადლობა პირველ რიგში ქ–ნ ციური კოჭლაშვილს – ამ კრებულის შემდგენელს, წიგნს მანვე დაურთო პირთა საძიებელი. წიგნის რედაქტორია ლევან თაქთაქიშვილი, ფოტო და დაკაბადონება – ლევან პაპალაშვილისა.

თუ მოხვდებით ეროვნულ ბიბლიოთეკაში, მოიძიეთ ეს გამოცემა, შეუძლებელია, არ მოგეწონოთ :)

აქვე მინდა დავწერო ის, რაზეც დღეს ვფიქრობდი:
ბიბლიოგრაფიის შედგენა საოცრად დიდ შრომასთან არის დაკავშირებული: იმის მიხედვით, თუ რა სახის ბიბლიოგრაფია დგება, – იძებნება პიროვნებასთან, გამოცემებთან, დროის რაიმე პერიოდთან და ა.შ. დაკავშირებული ყველა წყარო, ინფორმაცია, რომელიც გაბნეულია ბიბლიოთეკის წიგნად თუ სხვა სახის ფონდებში, ან მოიპოვება ამ ფონდებისგან დამოუკიდებლად. ხდება მათი დახარისხება, ბიბლიოგრაფიულ ჩანაწერებად ქცევა, მათთვის საძიებლების მომზადება... ხანდახან წლების მანძილზე გაწეული შრომის შედეგად ვიღებთ წიგნს, რომელშიც თავმოყრილია ამომწურავი ინფორმაცია. ბოლო წლების განმავლობაში ეროვნული ბიბლიოთეკის თანამშრომლებმა არაერთი მნიშვნელოვანი ბიბლიოგრაფია შეადგინეს. მათ შესახებ ძირითადად წიგნისმოყვარულთა ვიწრო წრეებში თუ იციან. კარგი იქნებოდა, ამ საქმიანობისა და მის შედეგად მიღებული წიგნების მეტი პოპულარიზაცია მომხდარიყო.

ღია ბარათი პრემია "საბას" მესვეურებს

• როცა ე. წ. "შორტ-ლისტის" შერჩევამდე ჟიურის 3 თვე აქვს;

• როცა 3 თვის შემდეგ ცხადდება საბოლოო სია, სადაც წიგნი შესაბამის – საუკეთესო პოეტური კრებულის – ნომინაციაშია, რადგან მის ავტორს უკვე აქვს რამდენიმე წლის წინ გამოცემული პირველი კრებული;

• როცა ე. წ. "შორტ-ლისტის" გამოცხადებიდან ერთ დღეში კრებული ნომინაციას იცვლის და "საუკეთესო დებიუტში" გადადის

ამას რა ჰქვია?!
როდემდე უნდა ხდებოდეს საქართველოში მსგავსი რამ?!
რატომ არის ჩვენში ახლობლის ფაქტორი მთავარი და გადაულახავი.
იმედგაცრუებული ვარ. კიდევ ერთხელ. აქ – საბოლოოდ.

არ დავასახელებ ავტორს.
ყველამ, ლიტერატურული წრიდან, ეს იცის.
ყველა მესვეურმა ეს იცით.
მხოლოდ ერთი მინდა ვთქვა:
მე არ მაქვს ნაცრიანი თვალები.

ერთი კვირა, კედელზე

"მე ორმოცდაათი წლის ვარ და ყოველთვის ვცხოვრობდი თავისუფლებაში. ნება მიბოძეთ, ჩემი ცხოვრება თავისუფალმა დავამთავრო. როცა მკვდარი ვარ, დაე თქვან ჩემზე: ის არ ეკუთვნოდა არცერთ სკოლას, არცერთ ეკლესიას, არცერთ ინსტიტუციას, არცერთ აკადემიას; ყველაზე ნაკლებად – რომელიმე რეჟიმს, გარდა თავისუფლების რეჟიმისა" –

ეს სიტყვები ეკუთვნის მხატვარს, რომელსაც დღეს წარმოგიდგენთ, რომლის გამოფენაც დიდი ხანია, მინდა – გუსტავ კურბეს. იგი მე-19 საუკუნის ფრანგულ მხატვრობაში რეალისტური მოძრაობის შემომტანია. განსაკუთრებული წარმატება ეროტიკულმა, იმ დროისთვის სენსაციურმა, ნამუშევრებმა მოუტანა (მათგან ყველაზე ცნობილი – "სამყაროს წარმოშობა").

დღეს "გოგონას თოლიებით" გამოვფენ.
მკვდარი თოლიების გამო ძალიან სევდიანია. თოლია ჩემთვის თავისუფლების და სიცოცხლის სიმბოლოა..

14 – 20 ივნისი.

ფილმი

ქართული მუნჯი ფილმი ბიუროკრატიაზე, რომელსაც თითქმის ნახევარი საუკუნის მანძილზე კრძალავდნენ..
ვუყურებდი და ვფიქრობდი: 1929 წელს – იმ სინამდვილეში ამის გადაღება (თანაც ასე) მართლა სასწაული იყო.
რეჟისორი – კოტე მიქაბერიძე (მასვე ეკუთვნის "ვეფხისტყაოსნის" ეკრანიზაციის ერთადერთი ცდა ("ქაჯეთი", 1936).

>>ნახეთ

ერთი კვირა, კედელზე

ხიდები –
აკვიატებული მელოდიაც მათზეა, დღის მანძილზე რამდენჯერმე გახსენებული ნახატიც. თითქოს ეს დღეც ასეთივეა – დღე-ხიდი.
კვირის მანძილზე რამდენიმე ნამუშევარს გამოვფენ. პირველი ის იყოს, რომელიც ზემოთ ვიგულისხმე – პოლ სეზანის "ხიდი მელუნთან ახლოს"
*
კიდევ ერთი ხიდი – ამჯერად კლოდ მონეს შემოქმედებიდან. ხიდების სერია – ჟივერნში მდებარე მხატვრის სახლის ბაღიდან – ფერთა გრადაციებით, იმის მიხედვით, თუ როგორ ხედავდა მხატვარი ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო, ძალიან შთამბეჭდავია. ჩემი კვირის ფერი მწვანე აღმოჩნდა (პირველი არჩევანიც ასეთი იყო), ამიტომ მონეს ხიდებიდანაც მომწვანო ტონალობის ნამუშევარს გამოვფენ. თუმცა, სიმართლე ვთქვა, სწორედ ამ ტონებში დახატული ხიდები მომწონს, ვიდრე გვიანდელი პერიოდის მეწამული.

7-13 ივნისი.

Burning bridges

Discover Simple, Private Sharing at Drop.io