ორ–ორი

"რატომ დადიან გოგოები ტუალეტში წყვილად?" – ეს კითხვა პირველად მე არ დამისვამს (არც პასუხი ვიცი), მაგრამ რამდენიმე დღეა, სხვა კითხვა გამიჩნდა:
– რატომ დადიან გოგოები მანქანის ტარების შესასწავლად წყვილად? :) რატომ ზის სალონში მათი დაქალი, და, დედა, პეტრე, პავლე, რომელიც უბრალოდ დამსწრეა?
ჩემს მასწავლებელს უმეტესად გოგო მოსწავლეები ჰყავს, მის ორ კოლეგასაც – ასევე. ყველა გოგოს, რომელიც ვნახე, მეგობარი ახლდა. თურმე, გოგოებს ხშირად ძმები ან ქმრებიც მოჰყვებიან, რომლებიც შეცდომების დაშვებისას მათ (ასევე ხშირად) აკრიტიკებენ, უყვირიან კიდეც და ეს, რა თქმა უნდა, მოქმედებს. საერთოდაც, დამსწრის არსებობა, რომელიც ცოდნას გიფასებს, მეტ-ნაკლებად მოქმედებს.
მასწავლებელი ხშირად გადადის მანქანიდან და საშუალებას მაძლევს, მარტომ გადავწყვიტო – რა გავაკეთო. პირველად რომ გადავიდა, შემეშინდა და შემეშალა. დაძაბულობა იმავე გაკვეთილის ბოლოს მომეხსნა. მეუბნება, რომ მე ეს ყველაფერი ვიცი, მთავარია, არ განვიცდიდე. ერთგვარი ფსიქოლოგიური მომენტია – უფრო თავდაჯერებული ხარ: იცი და შენზეა დამოკიდებული – როგორ გააკეთებ.

ამ გაკვეთილებმა კიდევ ერთხელ დამაფიქრა, როგორ უყვართ ახლობლებს ჩვენში გოგოებისთვის თვალ-ყურის დევნება – მათი სურვილის საწინააღმდეგოდ თუ, როგორი გასაკვირიც არ უნდა იყოს, სურვილის თანახმად. თან ეს ყველაფერი დაცვის სახელით ხდება. ოღონდ, ამ კონკრეტულ შემთხვევაში (და ბევრ სხვაშიც) რისგან/ვისგან იცავენ მათ (და თავებს), არ ვიცი.