Monday, October 18, 2010

ერთი კვირა, კედელზე

ბევრი ვიფიქრე თუ ცოტა, გადავწყვიტე დღეს გამომეფინა ნახატი, რომელზეც არა კონკრეტული ემოცია და ამბავი, არამედ მხოლოდ ფერები, სინათლე, განწყობა იქნებოდა. პოლ კლის სავსე მთვარით განათებული სენ-ჟერმენი შევარჩიე.


18-24 ოქტომბერი.

11 comments:

ჯორჯ პაიკი said...

უცნაური ნახატია. შეიძლება ძალიან დიდი აზრიც დევს მაგრამ მე ვერ ვხდები. ისე კი როგორც შევხედე პირველად თვალში კატის სილუეტი მომხვდა, – სულ მაღლა, მთვარესთან ახლოს, – დაბლა კი ალბათ კატის განვლილი ცხოვრებაა ფერებით გადმოცემული.

Keti said...

მე კი კატას შენი კომენტარის მერე დავუწყე ძებნა. ჩემთვის ეს სახურავები და ხის კენწეროებია მთვარის შუქის ქვეშ :)

Clown said...

რა გემრიელი ფერებია ^_^

Anonymous said...

ჰმ ჯორჯ პაიკი!!! :*

მეკიდე დაბლა ძაღლი დავინახე,რომელიც ვგონებ უყეფს მთვარეს...

ჯორჯ პაიკი said...

undone, შენი ძაღლი ალბათ ჩემ კატას უყეფს :))

Keti said...

ანდონ, ჯორჯ :))
კიდევ ვუბრუნდები სურათს – თვალი მივადევნო განვითარებულ მოვლენებს :)

Keti said...

გიო, ჰო, ფერები მეც მომწონს :)

Anonymous said...

ალბათ, ჯორჯ :)

ქეთ სულ ადაბნიეთ ;დ

Keti said...

:D
პატარა ამბავი გამოვიდა :))

Kate said...

რა ძაღლი და რა კატა, ღმერთო ჩემო.
ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც არიან ერტმანეთისგან განსხვავებულები. და ვიღაცა ვიღაცაზე ზევითაა, ვიღაც დაიჩაგრა, ვიღაც უფრო წარმატებულია, ვიღაც უფრო გათელილი.


:საქართველოშიმცხოვრები:

Keti said...

ქეეთ! :))
და ყველას უყვარს მთვარე :)