"ახლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ..." ფანჯრიდან ქარის ხმა მესმის. ცივა. დილით თოვლიც დამხვდა, თითქმის ორ საათში რომ მოახერხა "შარშანდელი თოვლივით" გაქრობა..
აი, გამოფენამდეც მოვედი. დღეს რატომღაც გუსტავ კურბე გამახსენდა. მას აქვს ზამთრის პეიზაჟები. შერჩეულ ნამუშევარზე, ვფიქრობ, რომელიმე გარდამავალი სეზონის ზღვა უნდა იყოს, თუმცა ზამთრის განწყობას მიჩენს. ნახატს "სათევზაოდ წასვლა" ჰქვია.
აქ კი, ცოტა რამ მხატვარზე.
31 იანვარი – 6 თებერვალი.
Monday, January 31, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
9 comments:
ქარი ხო გამახსენა და კიდევ ძველი, ქართული ფილმების "ფერიც" გამახსენა :შ
ცოტა დამთრგუნა :შ
momewona es tilo, realisturia, shexedav da gadagiyvans tavistan :)
ჩვენ ისეთ ქვეყანაში ვცხოვრობთ, სადაც დილით გუნდაობაა შესაძლებელი, შუადღისით კი თოვლი მთლიანად ქრება, მზე ანათებს და ცა გაზაფხულისფერია. აი, კურბეს რომ აქ ეცხოვრა უფრო ნათელ ფერებში დახატავდა. და არა ისე, როგორც სურათზეა – შავბნელი და ნაცრისფერი.
* გიო :შ
ძველი ქართული ფილმები როგორ გაგახსენდა.. კი, ჰგავს :)
* ბაბისა, ზუსტად :)
* ჯორჯ, მართლა რა უცნაურ ქვეყანაში ვცხოვრობთ. მეც ასე მგონია :)
მიდი-სეზონი არ არის, კაცს მაისური აცვია :დ
თუმცა პეიზაჟი მართლა რაღაცნაირი პირქუშია. ზამთრის პლაჟი სადმე ჩრდილოეთშიც კი უფრო სასიამოვნო სანახავი წარმომიდგენია :) ეტყობა, კურბე ცუდ ხასიათზე იყო :)))
ნინა, ვინ იცის :))
ბავშვობაში, დეიდაშვილებთან ერთად დავდიოდი სათევზაოდ და ამ სურათმა რაღაცნაირად გამათბო :)
ბედნიერი კვირა გქონდეს, ქეთი!
სოფი :)
მადლობა, შენც ასევე! :*
ამ სურათზე საშინლად დეპრესიული გარემოა ჩემთვის.
Post a Comment