ავდექი, ფანჯარას ცხვირი მივაჭყლიტე და ცას ავხედე. თვალები ხელითაც მოვიჩრდილე.
სასაცილოა, არა?
ღამის 4-ის ნახევარზე თვალი მოვიჩრდილე ცაში ახედვისას, მაგრამ ეკრანის სინათლე მიშლიდა ხელს – ვარსკვლავების მოძებნაში.
არ არიან, ჰმ.
არადა, იმიტომ ავდექი, რომ ძალიან ბევრი ვარსკვლავის დანახვა მინდოდა.
თუმცა ვხედავ. მომკალი და ვხედავ. აი, ვწერ და ვხედავ..
ხვალ დარი იქნება..
მჯერა.
Thursday, July 10, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment