Wednesday, January 12, 2011

* * *

რამდენჯერ დგება დღე, როცა თავს თავიდან აღმოაჩენ – ხედავ იმ კუთხიდან, ჩადიხარ იმ სიღრმეებში, სადაც არასდროს მდგარხარ და ყოფილხარ? თითქოს ზღვაში ჩაყვინთო – არ ილევა გასაოცებელი.
ხშირად ვაცნობიერებთ კი ამ ცვლილებას? ეს ხან მშვიდი გადასვლაა, ხან – ცუნამი.
როგორც სტიქიის მეორე დღეს, გარს ვუვლი ჩუმად და ვაკვირდები – სახლს.

7 comments:

Clown said...

^_^
:*

Keti said...

:*

Kate said...

რა დარჩა შენობიდან???

Nina Gorecki said...

საოცარი განწყობების შექმნა შეგიძლია :)

Keti said...

* ქეთ, საძირკველი და კარკასიც – რადგან მყარია :) დანარჩენი იქნებ უკეთესიც გახდეს...

* ნინა :) :*

Kate said...

კი, ეგ უკვე დიდი იმედია.

Keti said...

კი :)