დეპ...

ყველაფერი სულ ერთია.
სადღაც წავიკითხე დეპრესიის სიმპტომები. თითქმის ყველა მაქვს.
რა სჯობია :პ:

დეპო
დეპი
დეპარდიე
დეპარტამენტი
დეპორტაცია
დეპიგმენტაცია
დეპუტატი
და რა მინდოდა...
უაზროდ ვარ.
აი, უ აზ როდ.
კიდევ დაუცველობის საშინელი გრძნობა მაქვს.
კიდევ ძალიან ცუდი გუშინდელი დღე მქონდა.
კიდევ მგონია, რომ არავის ვუყვარვარ. ვისაც ვუყვარდი, წავიდა.
კიდევ მგონია, არც არავის ვეყვარები.
და ყველა მატყუებს.

არაფერი მაინტერესებს. საუკუნეა ფოტო არ გადამიღია. ბოლო დროს სხვების ფოტოების ნახვაც აღარ მინდა, ადრე ამას მაინც ვაკეთებდი. არც ის მაინტერესებს, ჩემს ნაწერზე რას იტყვიან. და საერთოდ, რას იტყვიან. მაინც არავის არ სჭირდება არც ისინი და არც მე.
არც მძინავს, არც ლაპარაკი მინდა. აი, სახლში მეორე დღეა ხმას არ ვიღებ.
კიდევ...

მოკლედ, ჩავეშვი...

მშვენიერია.

ხელის ჩაქნევა

გტკენ...
აი, ხომ ვიცი, გტკენ –
არ ვარ ცუდი.
მინდა, ისწავლო მოძრაობა
ზევიდან ქვევით...

თითების გაშლა უფრო ძნელია,
ვიდრე მარჯვენის ოდნავ აწევა –
მკერდამდე არც კი.
გამჭოლი მზერა უფრო მძიმეა
ფიქრების გასწვრივ,
შეხების გასწვრივ,
დღეების... ვიდრე
დამტვერილ ჭვინტების ცქერა.

და თუ თითები გაშლილია
და რაც ეჭირათ,
მიწაზეა ჩაცურებული,
(რაკი ეგ ხელი მენჯთან ახლოს ისე ქანაობს,
როგორც ვესტერნში –
წამით ადრე „კოლტის“ სროლამდე)
მე არ ვარ ცუდი,
სიჩუმეს ვარღვევ –
მინდა, რომ შეძლო
ფრთხილად დაშვება
მოლოდინიდან.

ქეთი გზირიშვილი

არ

ხვალე არ ბრწყინავდა.

მამასთან მინდა.
მამა მინდა.

ჩუმად

ჩუმად ვარ. არაფრის დაწერის სურვილი არ მაქვს.
არვიცი, რა იქნება ხვალ.
ჯერ ხვალეს დავუცდი.
ჯერ ხვალე უნდა დადგეს...

შუქი მოვიდა :)

იმ ხანად, მელიქიშვილზე საბურავების კოცონებს ანთებდნენ. ვერის მოსახლეობის საშუალო ეკვივალენტი ცეცხლის გარშემო როკავდა. არა, არ ცეკვავდნენ, არც თბებოდნენ, დრო გაჰყავდათ – ვიდრე ცივ ლოგინებში... მირცხულავას "უპადიეზდებდნენ" ნიკოლაძის ჩასახვევთან. უნდა მოეთხოვათ. მირცხულავა არ მოდიოდა და ბოლო საბურავის დაწვის მერე, ჭორებით და პოლიტიკით ავსებული ჯიბეების დაცლა შინ, სანთლის შუქზე, ჩაის ჭიქებით ხელში ხდებოდა.

ჰოდა, რად დავიწყე...

ერთი ფრანგი იყო. რბილად და ზრდილად მეტყველი მეორე არხზე ვიხილე.
მგონი.
აბა სხვაგან სად.
მაშინ.
ან, მოგვიანებით.
მოკლედ:
მინიბუსებს თბილისურ კოლორიტად აღიქვამდა. გიჟდებოდა პირდაპირ.. და ყიჟინა, ეზოდან ეზოში ექოდ რომ გადადიოდა და ხშირად "ეეეე" ან დედის ხსენება მოჰყვებოდა, აი, ეგ ყიჟინა კი არა და, სიტყვები, მისი სავიზიტო ბარათი იყო – თავზე ისე ჰქონდა ჩამოცმული, როგორც მაშინდელ, რუხსა და ზამთრის თბილისში მამრების უმეტესობას – შავი, ნაქსოვი თურქული ქუდი.
ახსოვს ვინმეს ის ფრანგი?
ყიჟინა აუცილებლად ეხსომებათ..

ახლა კი მარჯვენა ხელით მარჯვენა ყურს მივწვდები:
აი, ამ რე–რე–რეფრეშს საშველი რომ დაადგა და ფორუმი მესროლა, გამიხარდა.

შუქი მოვიდა :)

ზღვა

შენს წერილს მწვანეგარეული ზღვისფერი აქვს. ეს წერილი ფერით აღვიქვი.

პ.ს. მე სიტყვა ზღვა მიყვარს.
ბევრ ღელვას ნიშნავს და ბევრ სიმშვიდეს.

ისეთი ღამეა..

ისეთი ღამეა –
თითქოსდა ცეცხლთან,
მდინარის პირას,
მხარზე მიდებულ თავით
მღერისას..

ხვალ დარი იქნება..

ავდექი, ფანჯარას ცხვირი მივაჭყლიტე და ცას ავხედე. თვალები ხელითაც მოვიჩრდილე.
სასაცილოა, არა?
ღამის 4-ის ნახევარზე თვალი მოვიჩრდილე ცაში ახედვისას, მაგრამ ეკრანის სინათლე მიშლიდა ხელს – ვარსკვლავების მოძებნაში.
არ არიან, ჰმ.
არადა, იმიტომ ავდექი, რომ ძალიან ბევრი ვარსკვლავის დანახვა მინდოდა.
თუმცა ვხედავ. მომკალი და ვხედავ. აი, ვწერ და ვხედავ..

ხვალ დარი იქნება..
მჯერა.

ჰეი, მამათქვენოვიჩ!

საინტერესოა, რა გემო აქვს "გამარჯვებას" – "გზად და ხიდად აქტიურობას" რომ მოსდევს;
საინტერესოა, რას გრძნობს კომპეტენტური ადამიანი, რომელიც "აქტიურობის" დროს არის გზა და ხიდი;
საინტერესოა, რა იქნებოდა, როგორი იქნებოდა საქართველო, რომ არა "ყუფარაძის ზარის" მოლოდინი თუ გაჟღერება;
საინტერესოა, რას ფიქრობენ უკან ჩაცოცებული, უგზო და უხიდო ადამიანები, ანუ "არააქტივისტები";
რა ჯანდაბაა ეს გრძნობა, არაფრის შეცვლის ძალა რომ არ გაქვს. თუნდაც შენს ირგვლივ.

ყველა დროის ერთ–ერთი (ერთადერთი თუ არა) საუკეთესო ქართული ფილმი იხილეთ აქ
და გაიღიმეთ კედელზე თავმიხეთქებულებმა:
არაფერი არ იცვლება..

კოპზე(დ) ცივ ტილოს იდებენ :)


p.s. აქტიურობა ორგვარია – ჯანსაღი და არაჯანსაღი. უკანასკნელი ბრჭყალებში იწერება ;)

07.07.

არსებობს თარიღები, რომლებიც ტკივილს მომაყენებს. მუდამ.

საშინელი ფიქრი ამეკვიატა: კიდევ რომელი თარიღები იქნება, რომლებიც მუდამ და ასე..

და საერთოდაც, დღეს ცუდი დღეა. ყელში ბურთი მაქვს გაჩხერილი.

საბა 2007

გული დამწყდა, რომ პოეზიის ნომინაციაში რეზო გეთიაშვილის "ARTყვავილებმა" (გამომცემლობა "მერიდიანი" – ცალკე აღნიშვნის ღირსია მაღალი პოლიგრაფიული ხარისხი) არ გაიმარჯვა. მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან კარგ პოეტად ვთვლი მაია სარიშვილს.
მაგრამ, როგორც ზაზა შათირიშვილი ამბობს (და რომ არც ამბობდეს), რეზო დიდი პოეტია. დიდი პოეტები კი ყოველ 5 წელიწადში არ იბადებიან..
გამარჯვებულებზე დადებითი თუ არც ისე დადებითი აზრი მაქვს და კიდევ, "ბატონი" ჟიური..
ო–ლა–ლა..

საერთოდ კი, ჩემი აზრი საქართველოში ჩატარებულ და ზოგადად, კონკურსებზე, ყოველთვის უარყოფითია. ჩვენში განსაკუთრებით, რადგან ტენდენციურობის, ახლობლობისა და ასეთების მიღმა ვერ ვდგებით. ეს ზოგადი შედეგების გამო. ისე კი, თუ ვინმე რაიმე სახით (მეცენატობას ვგულისხმობ) დაეხმარება ლიტერატურის განვითარებას, ცუდი არ იქნება.

ჰამაკი

საოცრად მინდა ახლა ჰამაკში..
ნეტარება იქნებოდა..

საკანი

ჩემი მეგობარი ხანდახან სიბერეზე წერს
და ფიქრობს.
და როცა ის სიბერეზე წერს
და ფიქრობს,
მე ვბერდები –
ვუახლოვდები თავისუფლებას –
კიდევ ერთ ხაზს ვკაწრავ საკნის კედელზე
მწარე ღიმილით.

ჩემი მეგობარი წერას აგრძელებს
და მეც, მისი პატიმარი,
ვეგუები აზრს, რომ
ოთახი ვიწროა და დაბალი.

ქეთი გზირიშვილი

პირველი

დღეს ჩემი ერთი ლექსის დაბადების დღეა (თურმე) :))
თარიღებს ვაწერ, ჰოდა დავხედე, ჰოდა ვამბობ.
კიდევ, პირველი ივლისია (თურმე)..
კიდევ, ივლისის პირველ პოსტს begginer ჰქვია.
კიდევ.. მეტი არაფერი:)


პ.ს. თურმე, თურმე.. ანუ "იცით თუ არა, რომ" :))

beginner

ორი დღეა, სამსახურში ყველაზე უპრეტენზიო და ჩემთვის მექანიკური სათამაშოთი ვერთობი. მისი თამაშის დროს შესაძლებელია იფიქრო ათას სისულელეზე თუ პირიქით, იმუშაო და უსმინო თანამშრომლებს, ან არ იმუშაო და არ უსმინო და კიდევ, საერთოდაც გახვიდე.. :)

მოკლედ, Minesweeper–ით:)))

ჰოდა, ასეე..
დამწყებს საუკეთესო შედეგიც მაქვს, აბაა! 6 წამი. ოღონდ, გამიმართლა. აი, 26 წამზე ცოტა მეც ვიფიქრე..
და რა მინდოდა, მეთქვა..

რაში ვარ beginner?
ანუ რამდენში..
და რამდენად კარგად,
ან რამდენად ცუდად..
და რამდენჯერ კიდევ..

და ამ beginner–ს მაქვს კი საუკეთესო შედეგები best time-ში ჩასაწერად?
მგონი კი.

უნდა შევადგინო ეს ჩემი best time გონებაში.
ან იქნებ, წერილობით :)


პ.ს. ჰო, იქ არის კიდევ expert – შორი პერსპექტივა..
მანამდე custom შეიძლება – ახლო მომავალში მისაღწევები, სავარჯიშოდ :)