Friday, April 10, 2009

f i n

მთელი ეს თვეები – ათვლა კარის სახელურის ჩამოწევამდე.
აღარ მაინტერესებს.
როგორც მათ.
fin.
Posted by Keti at 20:09
Labels:

2 comments:

Sophie שרה Golden said...

არ ვიცი, ზუსტად რას გულისხმობ, ისევ იმას ვიტყვი, რაც მე წარმოვიდგინე... ადრე მეც ვითვლიდი, ხან რას, ხან - რას, მაგრამ ახლა მივხვდი, რომ უმნიშვნელოა, თვლა საერთოდ არ ღირს :) (თუ ფული არ არის, რა თქმა უნდა)

April 12, 2009 at 1:27 PM
Keti said...

არაფერს ვითვლიდი. უკან მოხედვისას ეს ასოციაცია გამიჩნდა – ჩემთვის გადაწყვეტილების მიღებამდე დრო ამ მოძრაობას ჰგავდა, რამდენიმეწამიანს, თავისი გულისცემით..

April 12, 2009 at 2:27 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)